Aydınlanmanın hikayesi

Mustafa!

Benim adım, Mustafa.

Uzun boylu esmer bir genç erkek Mustafa. İş arkadaşlarına şakalar yapan Mustafa.

Yine birgün hava da oldukça güzel.. Mustafa arkadaşlarına yaşla ilgili şakalar yapıyor ve bu yaptığı şaka birkaç kez tekrar ediyor. Mustafa'nın yaşla ilgili şakası:
- Yaş kaç? Yaşım kaç? Yaşın kaç?

Vb yaş ile ilgili üst üste soru şeklindeki tekrarlamak arkadaşları arasında Mustafa hakkında soru işaretlerinin doğmasına sebep oluyordu.

Arkadaşları bir anlam veremiyor. Ve birbirlerine anlamsız bir ifade ile bakıyorlardı. Kafalarında oluşan soru işaretlerinden kurtulamıyor ve ifadenin anlamsızlığı da çare değildi.

Ve ben çıka geldim. Çat kapı.
Onların bu halini görünce sordum ve söylediler.

Arkadaşlar anlatır:
- Mustafa'ya ne oldu?
-Neden böyle?
-Onun için korkuyoruz, aklını mı oynattı? Aklını mı kaçırdı?

Ve ben soluğu Mustafa'nın yanında aldım. Mustafa'ya sordum.

- Merhaba, Mustafa!
- Nasılsın?
- ..........
Ve Mustafa başlar anlatmaya.
Tarlada sıcağın altında çalıştığını ve birçok işler yaptığını da dile getirir.

Ve konuşma biter... Mustafa'nın annesinin elini öper sonra Mustafa'nın elini öper şu dersi çıkardım.

Mustafa'nın yaptığı tekrarlı yaş ile ilgili şakaları arkadaşlarının yanlış algı ve anlama süreçleri yaşadıklarını ve kapının kapalı olması, kapı önündeki olayı sadece değerlendirmeler ile yetindiler. Eğer ben/biz onları o halde görmeseydim ve onlar konuşmasaydı vb nasıl bilecektim.

Sözün özü:
Mustafa bize bir şey anlatıyor ve hatırlatıyor olduğu gerçeğini naklediyor. Bizler kapıyı açarsak ön yargıdan ve anlamsız, bilgisiz ifade ve ifadesizlikten çıkmamız gerektiğini anlamamız gerektiği. Mustafa'nın tecrübeli ve bilgili oluşu rızkını kazanmak için helal ve temiz rızık için çalıştığı. Yaptığının bir şaka olmadığı sadece hatırlatma ve içerisinde bilgi barındıran bir hatırlatma olduğu gerçeğinin bize anlattığını zihnimizde ve kalbimizde anlaşılması gerçeğe bizi daha doğru yaklaştıracak.

Yüce Allah'a hamdolsun.
Yüce Allah'ın bize yazdırdığını sizlere doğru ve düzgün, anlaşılır olarak nakledebildiysek elbette ki hatasız; ne mutlu sizlere!
Çünkü, vesile olabildiysek öğrenme ve anlama vb. Vesile olabildiysek; ne mutlu size!

Her şey Allah'tan. Bizler insanız hatasız ve kusursuz, günahsız değiliz. Allah affetsin biz insanları. Amin. İnşallah.

Not: bir diğer konu.

Biz insanlar yanlışı çöpe attığımızda ilerleyebileceğiz.

Mesela, Üsküdar Devlet Hastahanesine saatler sonra gitmek hele ki hasta ziyaretine, artık siz düşünün. Yani biz insanlar hizmet almak için illaki politikacıların ayaklarının altını mı öpmek? Bu işin sorumluları:
Muhtarlar ve yerel yöneticiler, kaymakam, vali, siyasi partiler, millet vekilleri, hükümet, başbakan ve cumhurbaşkanı. Ve halk olarak da hatasız değiliz.  Ve düşünün hastanın yaptığı masraflar da cabası... Eczanelere yönlendirilen her hasta ve hasta refekatçısının harcayacağı paralar ticari boyutu ifade eder. Halbuki bu paralar ülkede yoksul bırakmaz! Ekonomik kalkınma ve birçok alanda da olumlu yansıma... vs. neler neler olmazdı ki!..   Ülkede ki fiyatlandırma politikası hemen hemen herşey de var ve çok titiz. Ya ürün kalitesi ve hangi şartlarda üretildiği, denetlenmesi yapılıp-yapılmadığı ve eğer yapılıyorsa nasıl yapıldığı da muamma!.. Şikayet etsen; şikayeti alacak kurum nerede ve o prosüdür nasıl işleyeceği, şikayetin takibi nasıl yapılacak? Vs gibi sorular..

Halkın en önemli ihtiyaçlarından bazıları:
Elektrik, su, doğalgaz, telefon ve internet, ulaşım. Ve bunlar ülkemiz de çok pahalı. Halk ne zaman ekonomik kalkınma mutluluğunu yaşayacak?

Vatan millet Sakarya ile gemiler yürütülüyor ama bir türlü gerçek hizmet ve kalkınma bize çok uzak!.. Belki de hiç yakın olmayacak. Siyaset ve yanlışlar da çöpe atılsa belki birşey, iyi bir şey olabilir.

Allah'a hamdolsun. Bilen herşeyi ile çok iyi bilen Yüce Allah'a hamdolsun. Ben bilen bir insan değilim. Hatalar olabilir. Özür dilerim.